بخشش

ما چه قدر ساده همیشه بیزاریم

درست از همان لحظه که جدید را در میابیم...  از قدیمش بیزاریم 

حرف جدید 

فکر جدید 

آدم جدید

خود جدید 

شاید هم ما هیچ وقت جدید نمی شویم و فقط رشد می کنیم 

در حرف زدن 

در فکر کردن 

در انتخاب آدم ها 

در خود 

اینجاست که بخشیدن خودمان... آدم ها... گذشتگان... لازم می شود 

می بخشیم و شکوفه می روید روی رشدمان 

می بخشیم و شکوفه هامان... سیب سبز و قرمز و گیلاس و انار می شوند...