یار هست.. یار هست

بخندیم.. به درک درک.. 

امروز یاد اون روزای بادبادکی افتادم.. یاد امیدها... یاد.. ولی... 

. 

. 

یار هست... یار هست... یار خودمه... به کس کسونش نمیدم 

حالا مثلا من نا امید شم کجای دنیا حالش خوب میشه؟ 

امیدم خرکیه؟  خب باشه.. دوست دارم!  به کسی چه 

وقتی نمی تونم سقوط خودمو ببینم چه کار کنم؟ 

جزع و فزع کنم؟ 

.

. 

. 

. 

یه روز به ثمر می شینه 

هیچ تلاشی گم نمیشه