آخرین روز آرامش

یهو یاد دی ماه و این پستم افتادم 

خوندمش!  

حالا اون قدر دوری شده که از خودم می پرسم مطمینی حس خاصی داشتی؟ :) 

فقط با برگشتن به نوشته های اون روزا می شه فهمید آره یا نه... 

یه رویای کوتاه.. تنها همین

کنار تو اونقدرررررر آرووووم و روشنم.. که می ترسم از آرامش و روشنایی بمیرم.... 

+ این چه حسیه... چه حسیهههه... 

+ انگار رفرش شدم... 

+ نمی دونم چی میشه... امیدم به خدای کارسازه 

آری... اینچنین بود... آخرین روز آرامشم... :) 

لبخند رضایت می زنم که خاص بود... خیلی هم خاص بود 

حتی ارزش این موسپید شدن روحمو داشت 

حالا از 17 دی... روزهای زیادی گذشته... نه؟ 

و چه قدر باید ترسناک باشه دیدنت... وقتی نمی دونم مرد صورتی مهربون من موندی یا نه...  

+ خدا با ماست