قبل از پایان احتمال باران...

بر من ببار باران... 

+ به روزی فکر کنیم... 

که نه ابری باشد و نه احتمال بارانی 

آفتاب سوزان ببارد 

دلتنگ باشیم 

بدون احتمال ملاقاتی 

من که کمرم خواهد شکست 

تو را نمی دانم

+ بعد از این هرجای جهان باشی... باران که ببارد... ماه که ببینی... 

من را نمی توانی از خاطرت ببری... 

ایمان بیار به معجزه ای که من برایت ارمغان آوردم 

+ دویده بودم... تا برسم... دیر شده بود 

هوا خیلی گرم بود... گونه هام حتما صورتی شده بود 

پله ها را دویدم... در را با فشار باز کردم و به داخل پرتاب شدم 

این اولین باری بود که من را دیدی 

+ فکر کردن به روزهای بودنت... جز هستنت چیزی به مخیله آدمی راه نمی دهد... 

+ برق چشم هات خدایا... چه کسی خالق عشق است؟  یعنی چه قدر می تواند زیبا باشد؟