نور بر قلبمان باران...
وقتی شب از کوچه رد شد
حکم خنده تا ابد شد
وقتی گل صدتاسبد شد
یاد من باش یاد من باش
وقتی غم خونه نشین شد
وقتی سایه نقطه چین شد
روزگار بهتر از این شد
یاد من باش یاد من باش
.
.
.
هرجا راه بسته دیدی
آینه ی شکسته دیدی
یا یه مرد خسته دیدی
یاد من باش یاد من باش
سر پیچ هر ترانه
پشت هر حرف و بهانه
تا همیشه عاشقانه
یاد من باش یادمن باش
یاد من باش یاد من باش
.
.
.
جای من رو خالی کن
اگه خورشید در اومد
اگه جادوی سیاهی بی اثر شد
یاد من باش
جای من رو خالی کن
اگه غصه سر اومد
اگه قاصدک دوباره خوش خبر شد
یاد من باش
یاد من باش
یاد من باش
یاد من باش...
+ قابل درک شدنی... درکت می کنم...
نور به قلبت بباره خوب من...
اون روزای پاییزی... یه وقتایی دربرابر انرژی های منفی که بگیرتم که بگیرتت مبهوت می موندم و می ترسیدم...
یک روز زیرآسمون... زبونم چرخید به یاحی یاقیوم... خیلی حالمو خوب کرد... خیلی
انرژی های منفی همیشه هستن نه؟ فقط با عشق راحت تر میشه باهاش مبارزه کرد
+ تابستون هم قشنگه ولی با رویاها و احساسات میونه نداره... می سوزونه... می سوزونه
بدترین برداشت ها رو نسبت به رویا و احساس پیش میاره
+ دوست ندارم کسی قضاوتی بکنه... حتی لب هم نگزید... لطفا...
من هنوز سالمم...
مرز بین سلامت و دیوونگی رو خیلی وقته که می دونم...
و حالا کاملا سالمم...
هیچ وقت هم دیوونه نبودم
+ می گذره.... هرجور که هست می گذره
+ حالا هم چیزی نشده... درست میشه همه چی...
+ همه لرزش دست و دلم از آن بود که عشق.... :'(
