به نوای یاسمین لوی...

تا میای برسی بگی که این تلخی هم قد و قواره زندگی نیست و نمیشه که اینطور بشه ... یه تلخی هایی این طرف و آن طرف می بینی که ... 

میفهمی مجبوری گاهی حجم بزرگی از تلخی و ابهام رو ببلعی ...

و بگی : تازه این که چیزی نیست ...

+ وقتی محاله بودنت ....

+ نگران نباش ... تو همیشه امتیاز داشتن وجود خودت ... عقلت ..جهان و احتمالا پروردگاری رو داری ...

+ عجیبه در طول زمان ماها همیشه خودمون می مونیم 

از سوال های کهنه زندگیم اینه که چرا هرکسی خودشه؟ چه جوریه که هرکی فقط خودشه؟ 

+ ای انسان ذاتا منفعت طلب ... جستجوگر ... پیش برو ... پیش برو ... برگشت راه اشتباهه 

+ وقتی که من هر گره از موهاتو باز می کنم 

از بس که طول می کشه عمر دراز می کنم ...

هی یلدا ... هی دختر ...